Człowiek jest tyle wart, na ile go sprawdzono”. Powyższe stwierdzenie można przetransponować jako wyznacznik wartości człowieka, który w sytuacji wyboru, musi opowiedzieć się za jedną z dwóch, antagonistycznych zazwyczaj wartości.
Wiek XX będący tyglem przemian o niespotykanej dotychczas skali, wymagał od wielu ludzi rezygnacji z korzyści, na rzecz wartości ogólnoludzkich.

Dla współczesnego człowieka abstrakcją wydają się być czasy ludobójstwa, totalitaryzmu faszystowskiego i sowieckiego. II wojna światowa to dla nas wydarzenie historyczne, ale dla ludzkości tamtych lat to coś więcej: kataklizm i apokalipsa. Obecnie trudno jest nam uwierzyć w istnienie miejsc w których bezlitośnie, bez poczucia winy, zamordowano kilka milionów osób.

Każdy człowiek dąży w swoim życiu do szczęścia. Dla jednych szczęściem może być założenie własnej rodziny, dla innych kariera osobista czy zdobycie korzyści majątkowych, a dla jeszcze innych po prostu własny kąt i przestrzeń myślowa. Wiele jest jednak osób, które posiadając już swoje szczęście nie potrafi go docenić i zatraca się w nieuniknionych i bolesnych konsekwencjach lub po prostu zbyt późno zdaje sobie sprawę ze swojego błędu.

Współczesne osiągnięcia techniki moim zdaniem poszerzają możliwości człowieka i są dla niego wielkim ułatwieniem w codziennym życiu i pracy. Są one dobrodziejstwem czasów, w których przyszło nam żyć. Uzyskaliśmy je dzięki edukacji i pracy wielu pokoleń. Z drugiej jednak strony przysparzają nam wielu kłopotów, „kradną” czas, lub nawet są dla nas źródłem zagrożeń.