Utwory „Bogurodzica” oraz „Żale Matki Boskiej spod krzyża” są najstarszymi zabytkami piśmiennictwa polskiego i bez wątpienia zasługują na miano dzieł o uniwersalnych przesłaniach: jeden ukazuje portret Maryi –matki zarówno Jezusa Chrystusa i wszystkich ludzi, natomiast drugi przedstawia Matkę Boską i Jej pełną humanitaryzmu postawę kobiety rozpaczającej nad śmiercią dziecka.
Średniowiecze
Czasy średniowiecza , to czasy w których poznajemy ascezę. Asceta jest to wzór człowieka, który dobrowolnie wyrzeka się wielu dóbr , ogranicza przyjemności, zachowuje skrajną wstrzemięźliwość, w celu osiągnięcia czystości i doskonałości duchowej. Jednymi z najbardziej znanych przykładów takiej postawy są św.
Hymn Kochanowskiego i Pieśń Słoneczna są dziełami chwalącymi potęgę Boga, gdyż pochodzą z tej samej epoki w dziejach literatury. Świadczą o tym apostrofy do Boga, które dostrzegamy w tych utworach.
Polski poeta zaczyna swój hymn słowami: „Czego chcesz od nas Panie, za twe hojne dary?”
Na podkreślenie zasługuje epitet „hojne dary” Ukazuje on wielkość świata, którym Bóg obdarzył człowieka.
Polski poeta zaczyna swój hymn słowami: „Czego chcesz od nas Panie, za twe hojne dary?”
Na podkreślenie zasługuje epitet „hojne dary” Ukazuje on wielkość świata, którym Bóg obdarzył człowieka.
Rycerz średniowieczny, aby zyskać miano idealnego musiał spełniać mnóstwo warunków. Przykładem takiego rycerza był Roland. Całkowicie oddany królowi Karolowi Wielkiemu był gotowy oddać zań życie. Roland był bardzo pobożny, walczył z Saracenami w imię Boga. Tak jak inni rycerze średniowieczni był bardzo honorowy i odważny.
Maryja, matka Chrystusa, była ważnym tematem w kulturze średniowiecznej i bohaterka wielu utworów literackich. W kulturze chrześcijańskiej, a zwłaszcza w katolicyzmie, Matka Boska zajmuje szczególną pozycję i poświęca się jej wiele uwagi. Z czasem została nazwana Najświętszą. Początek sztuki chrześcijańskiej stanowiły pieśni wielbiące Boga.