„Makbet” to utwór napisany przez angielskiego pisarza Williama Szekspira. Jest to opowieść o żądzy władzy wiodącej do zbrodni, która nigdy nie może ujść nikomu bezkarnie. Szekspir bardzo wnikliwie przedstawia wewnętrzne przeżycia swojego bohatera i jego powolny upadek moralny. W tragedii Szekspira przedstawione są dwa typy władców, dwie różne drogi, jakimi można sprawować władzę.

Za panowania królowej Elżbiety I Anglia przeżywała okres świetnego rozwoju kulturalnego, którego podstawę stanowiły ówczesne sukcesy gospodarcze i polityczne kraju. Imię królowej weszło nawet w skład nazwy nowego typu dramatu – „dramatu elżbietańskiego”. Odznaczał się on ostateczną eliminacją średniowiecznych pozostałości, wewnętrznym ładem i praktycznie w całości świecką tematyką, był bardzo ściśle związany z realnym życiem, inspirowany jego przejawami.

„Makbet”, dramat Williama Szekspira, to dzieło mówiące o żądzy władzy, ambicji i zmaganiu się bohatera z namiętnością i wrażliwym sumieniem. Jest to historia człowieka, który z dobrego i prawego rycerza przeistacza się w opętanego chęcią bycia królem tyrana.
Tragedia jest to gatunek dramatu wywodzący się ze starożytności.

Jan Kochanowski był największym poeta polskiego odrodzenia, stąd tez zwykło nazywać się go „ojcem poezji polskiej”. Obdarzony niezwykłym słuchem językowym i talentem poetyckim, stał się sprawcą największego przełomu literackiego w historii polskiego piśmiennictwa, a jego spuścizna literacka na długie wieki stała się niewyczerpanym źródłem inspiracji dla następców.