WSTĘP

Człowiek jest najdoskonalszym dziełem Boga, stworzony bowiem na jego podobieństwo. Nic też dziwnego, że twórcy literaccy opisują człowieka, przyglądając się jego czynom, opisują wzloty i upadki. Zawsze interesowano się naturą ludzką, zastanawiano się dlaczego tak idealny „twór” potrafi zachować się nagannie, zabijać niszczyć otaczający go świat.

Biblia, czyli Pismo Święte, jest cennym darem od Boga. Dowiadujemy się z niej prawdy o Bogu- kim On jest i jakich zasad się trzyma. Biblię spisywano przez 1600 lat, poczynając od roku 1513 p.n.e., a zajmowało się tym 40 mężczyzn. Składa się z 66 ksiąg a jej pisarze byli natchnieni przez Boga.

Zanim rozpocznę rozważania na temat sposobów przedstawiania negatywnych bohaterów oraz przyczyny ich częstego występowania w literaturze wspomnę o kwestii zła, które reprezentują czarne charaktery. Już w definicji tych postaci mówiącej, że uosabia ona postawy i cechy charakteru, które są niezgodne z oczekiwaniami zarówno narratora jak i odbiory, ukazuje się zależność od ogólnie przyjętych norm.

Ze słownika j. polskiego możemy wyczytać, iż niecodzienność to „coś innego, niezwykłego, niespotykanego, nadzwyczajnego”, zaś spotkania to „zejście się dwóch lub więcej osób, zdarzeń; schadzka; zjazd; potyczka; utarczka; wyjście na czyjeś spotkanie, naprzeciw komuś, czemuś”.

Życie ludzkie jest jedną wielką niewiadomą.