Władysław Stanisław REYMONT (właściwie Stanisław Władysław Rejment), znakomity powieściopisarz i nowelista, urodzony 7 maja 1867 we wsi Kobiele Wielkie, koło Radomska (dzisiejsze woj. łódzkie). Prawdopodobnie około 1888 roku zmienił sobie nazwisko na Reymont ( prawdopodobnie z powodu niechęci do ojca i do jego eksperymentów literackich ), tak bowiem od 1889 roku podpisywał listy.

Taniec to jedna z najbardziej powszechnych form rozrywki. Towarzyszy nam od wielu wieków. Niektóre wzmianki z nim związane pochodzą już ze Starego Testamentu , ukazując króla Dawida tańczącego przed Arką Przymierza. Poprzez taniec człowiek wyrażał uczucia, bunt, cześć bogom. Oprócz możności wyrażania siebie ma on moc jednoczenia ludzi.

„Analizując podany fragment Przedwiośnia Stefana Żeromskiego, przedstaw przeżycia Cezarego i jego stosunek do matki. Zwróć uwagę na zmianę w postawie bohatera.”

Rodzice Cezarego byli emigrantami, którzy opuścili Polskę w poszukiwaniu lepszego życia na południu Rosji. Po wielu latach ojciec Cezarego został powołany do wojska, opuścił rodzinny dom a syn z matką zostali sami.

Powieść Reymonta podzielona jest na cztery części: Jesień, Zima, Wiosna, Lato. Podział taki podkreśla związek życia ludzkiego z naturą, jego ciągłość i trwałość, a jednocześnie jego dynamiczność, jego nieustanne zmiany, które zawsze się dokonują mimo odwiecznego porządku. Tytuł odzwierciedla dokładnie treść utworu, bowiem jego bohaterem są chłopi, ich życie rodzinne i gromadzkie, zajęcia rolniczo-gospodarskie, obrzędy świeckie i religijne.