Na początku powiem trochę o samym stylu barokowym - powstał w Rzymie w końcu XVI wieku, skąd rozpowszechnił się na całą Europę – a później nawet przekroczył granice kontynentu – i trwał do połowy XVII wieku. Do najbardziej typowych jego cech należą: monumentalizm, dynamizm, malowniczość, płynność linii, bogactwo dekoracji i form ornamentalnych. Efekty światłocieniowe uzyskiwane przez wygięcie elewacji, przerywanie gzymsów, wnętrza zdobione sztukateriami i malowidłami.
Charakterystyczne dla epoki było organiczne łączenie architektury, malarstwa i rzeźby. W architekturze sakralnej najczęściej spotykany typ przestrzenny wywodzący się z rzymskiego kościoła Il.Gesu. Różnorodne rozwiązania elewacji i rzutów kościołów (fasady parawanowe, wieże, kopuły na skrzyżowaniu naw, plany podłużne, podłużno - centralne, eliptyczne
Święta Lipka - architektura barokowa - reszta w załączniku