RAJ

Idąc przez świat widzę tysiące kolorów
i wszystkie są czarne
Mijam ludzi
Poprzez tłumy przeciskam się szukając ludzi
Przez szare bruki zmierzam do ideałów
których nie mogę znaleźć

Zamykam oczy
I nie ma już nic po tamtej stronie

Cisza mnie koi
Nikt nie nakręcił czasu
Czuje gorący dotyk słońca
Który mnie ogrzewa
Ale i tak marznę
To nie to.

Myślę.
Raczej nie. ! Po prostu wpatrzona jestem w jeden punkt...
W każdym bądź razie nie jestem w stanie.
Myśli rozbiegają się niemiłosiernie.
Sekunda nabiera nowego znaczenia.
Kiedyś to mało lecz teraz cała wieczność.
Czekać aż coś się stanie.?
Ja tak nie potrafię.

Każdy z nas ma w życiu rzecz, której się boją. Jedni mają fobię na punkcie pająków, inni na punkcie węży, a ja mam fobię na punkcie wizji końca świata. Boję się każdego dnia. Nie wyobrażam sobie tego, że za kilka dni, miesięcy, lat a może nawet godzin świat przestanie istnieć... Wiem, że i tak czeka mnie śmierć, ale jak na razie staram się o ty nie myśleć.

My to już nie my
Jesteśmy tylko ja i Ty
Już nie będzie wspólnych chwil
Wszystko wessie życia wir

Kiedyś było inaczej, błogo
Ale wszystkie drogi rozejść się mogą
Zawsze w sercu będę Cię mieć
Lecz więcej ode mnie nie możesz chcieć