Napisałam tę pracę 02.11.2009 i zamierzam ją jutro przeczytać na zajęciach j.polskiego iż to moja praca domowa.

Aurelia Jedwabińska to jedna z bohaterek książki pt. „ Opium w rosole” . To sześcioletnia mieszkanka Poznania. Jej rodzicami byli Ewa i Eugeniusz. Dziewczynka często zmieniała nazwiska podając się za kogoś innego.

Aurelia Jedwabińska chodziła do zerówki. Dziewczynka miała tylko sześć lat. Aurelia była jedynym dzieckiem państwa Jedwabińskich.

Genia, niska szczerbata brunetka o ciemnych oczach, które przypominały czarne wiśnie. Wyglądała na wychudzoną, ponieważ podczas każdego śniadania tak naprawdę nie jadła.

Aurelia Jedwabińska to bohaterka powieści Małgorzaty Musierowicz pt. ?Opium w rosole?. Dziewczynka była jedyną córką Ewy i Eugeniusza Jedwabińskich, bardzo zapracowanych ludzi, którzy na całe dnie pozostawiali ją pod opieka sąsiadki. Miała około sześciu lat.
Aurelka była drobną i chudą dziewczynką.

Aurelia to straszne dziecko. Kłamczucha jakich mało! Rodziców ma takich wyrafinowanych... A córka taka im się trafiła! Jeść nie chce, a kultury też jej brakuje. Całymi dniami z domu ucieka, a mi się za to dostaje! Ja tam tylko pracuję! - mówi zbulwersowana pani Lisiecka. A to, że ona wychodzi bez mojej wiedzy do obcych ludzi, to już zupełnie nie moja wina! Musiałam mówić Ewce, że z Jarkiem Markiem siedzi! A ona sobie do sąsiadów na rosół idzie! Jeszcze bym za nią oberwała! Albo z pracy by mnie wyrzucili?! Ta bahorzyca ma coś do mojej kuchni! Matka stoi 3 godziny po kawałek szynki, a ona do kieszeni wkłada i mówi, że apetytu nie ma! A u obcych ludzi to jakoś zajada ze smakiem! A co, że ja gorsza jestem?! - krzyczy opiekunka.