Czym było oświecenie?

W czasach renesansu nie usunięto z nauki wszystkich starożytnych i średniowiecznych przesądów.
Ludzie nadal nie potrafili wytłumaczyć wilelu zjawisk przyrodniczych.Wierzyli że są one wynikiem sił nadprzyrodniczych.
Na przełomie XVII i XVIII wieku wielu uczonych zaczeło badać świat metodami naukowymi, nie opirając się na prawdach religijnych i starożytnych autorytetach.

CZASY SASKIE
1697 – koronacja władcy Saksoni na króla Polski Augusta II Mocnego.
1697-1763 – unia personalna z Saksonią
1700-1721 – wojna północna (Szwecja:Rosja), August II poparł Piotra I
1704 – chcieli koronować Staśka Leszczyńskiego (w 1733 też)
1717 – „sejm niemy” – ograniczenie wojska do 24 tysięcy, uchwalenie pierwszego stałego podatku za wojsko
1732 – traktat „trzech czarnych orłów”
1733 – August III Sas
Czasy głupoty za jego panowania, czyli przez 30 lat.

Oświecenie ? określane często jako Wiek Rozumu to prąd kulturalny oraz okres w historii Europy przypadający na lata 1688-1789. W rozumieniu szerszym: epoka w dziejach kultury europejskiej między barokiem a romantyzmem.

Ludzie oświecenia najbardziej cenili to, co można pojąć rozumem.

OŚWIECENIE:

Nowe myśli zapoczątkowali Francuzi, Anglicy, Holendrzy. Rozwój przypada na XVIII w. Jednym z pierwszych uczonych był Kartezjusz. W "Rozważaniach o metodzie" stwierdził, że najważniejszym czynnikiem jest rozum. Wszystko niezgodne z rozumem odrzucał: "cogito ergo sum" (myślę więc jestem).